- 32 berichten
- 15 meningen
* denotes required fields.
* denotes required fields.
- 32 BERICHTEN
- 15 MENINGEN
zoeken in:
Vorige 1Volgende
John Milton
- 21726 berichten
- 11832 stemmen
2 december 2023, 23:45 uur
Eens kijken of we hier komende week tijd voor kunnen maken. Carol was fantastisch en ik ben erg van de Natalie, en ook wel van de Julianne. reviews zijn goed, en valt op MM ook wel in de smaak.
Behalve bij tbouwh. 2*, de tering. Is er een review ergens die dat uiteen zet? ik vind hem zo snel niet.
mrklm
- 8659 berichten
- 8425 stemmen
3 december 2023, 10:30 uur
24 jaar geleden had de toen 36-jarige Gracie een affaire met de 12-jarige Joe, een klasgenoot van haar zoon. De onthulling van de affaire resulteerde in een mediaschandaal, een zwangerschap, een gevangenisstraf en een echtscheiding. Televisiester Elizabeth [Natalie Portman] is uitverkoren om de rol van Gracie te spelen in een film over de affaire. Daarom brengt ze tijd door met Gracie [Julianne Moore] en Joe [Charles Melton], die nog altijd bij elkaar zijn, maakt ze kennis met hun tweeling Charlie [Gabriel Chung] en Mary [Elizabeth Yu]. Een karakterstudie over een karakterstudie waarin vooral veel gepraat wordt. Dramatisch klinkende piano-intermezzo’s moeten ons doen geloven dat er iets veelzeggends is gebeurd, maar mij hebben ze niet weten te overtuigen. Portman en Moore doen een gooi naar een Oscarnominatie, maar er is geen verhaal en geen karakterontwikkeling. En die ene verrassend bedoelde twist kun je al mijlen van tevoren zien aankomen.
Pazmaster
- 2665 berichten
- 5218 stemmen
4 december 2023, 02:20 uur
Prima spelende cast. Verhaal kan ermee door, erg spannend wordt het helaas niet en het einde valt me wat tegen. Wat me ook een beetje tegen stond was de overdaad aan dramatische muziek. Geen slechte film maar hoger dan een kleine voldoende vind ik het niet waard.
tbouwh
- 5679 berichten
- 5045 stemmen
4 december 2023, 11:18 uur
De aangezette offbeat toon viel bij mij niet, JM. De film is daarnaast wel érg zelfbewust. Om die metalaag kun je Haynes juist ook prijzen ('uitgekiende reflectie op het acteerberoep') maar ik vond het wat te zelfgenoegzaam overkomen. Portman speelt het prima maar Moore begeeft zich meermaals op het overacting-spectrum.
Bob Gray
- 1136 berichten
- 1872 stemmen
4 december 2023, 17:03 uur
jacobine_rodijk schreef:
(quote)
Niet aangekocht door Netflix Nederland, dus gewoon een reguliere (bioscoop)release.
Bedankt! Dan wordt het het filmhuis 🙂
Graaf Machine
- 8266 berichten
- 1082 stemmen
4 december 2023, 19:52 uur
Vooral een heel gekunsteld drama. Alles wordt precies zo gebracht dat het heel wat lijkt maar eigenlijk net niets is. Het ergste wat ik zag was die papa die met zijn zoon een joint ging roken op het dak. Wat een nep was dat zeg. Zeer ongeloofwaardig allemaal.
De filosoof
- 2060 berichten
- 1423 stemmen
4 december 2023, 20:48 uur
De hooggeprezen Carol (Film, 2015) vond ik al niets maar toen was ik nog jong en onervaren 😊 en deze nieuwe film van Todd Haynes krijgt ook weer goede kritieken, zodat ik ‘m een kans wilde geven. Maar helaas: ook met deze film kan ik weinig. Ik denk dat je geïnteresseerd moet zijn in psychologie om de film te kunnen waarderen en daar ligt nu eenmaal niet mijn interesse: de film gaat over een gezin dat ogenschijnlijk normaal is maar gaandeweg zien we dat de leden getraumatiseerd zijn en er onder de schone schijn veel mis is onder de hersenpan. Dat een actrice een tijdje bij het gezin verblijft om zich goed in te kunnen leven om de vrouw, die in de gevangenis heeft gezeten omdat ze een relatie kreeg met een brugklasser met wie ze nu overigens is getrouwd, te spelen in een film, geeft de film de kans het verhaal van de zedendelinquente te vertellen, nu de actrice met alle betrokkenen gesprekken voert, maar zij schudt het verleden natuurlijk ook op waarbij ze de man verleidt en het huwelijk onder druk komt te staan. Dat lijkt de film even interessant te maken, want nu de man beseft dat hij slachtoffer en de vrouw het roofdier was, verlaat hij haar misschien en gaat de vrouw – die immers van jagen houdt – hem misschien doodschieten. Maar er gebeurt niets. Dat past wel bij wat denk ik de boodschap van de film is – de werkelijkheid is nooit eenduidig of simpel en niemand is alleen maar goed of fout – maar het gebrek van een conclusie maakt zowel het verblijf van de actrice bij het gezin als het kijken van de film nogal nutteloos.
PS. Jammer dat ze Haynes’ vorige film, The Velvet Underground (Film, 2021) niet hebben uitgebracht in Nederland want deze documentaire over mijn favoriete band had ik misschien wel interessanter gevonden.
Bob Gray
- 1136 berichten
- 1872 stemmen
11 december 2023, 13:04 uur
Sterk drama die denk ik nog wel een tijdje door het hoofd blijft spoken. Het tragische verhaal van een moeder die verliefd wordt op een puber en daar later ook kids mee krijgt wordt op een interessante manier verteld. Niet via een journalist of een politieonderzoek, maar door een actrice die de rol wil vertolken van de vrouw. Hierdoor worden bepaalde zaken weer opgerakeld en zijn juist de onderliggende relaties die de hoofdrol opeisen. Goede rollen van Portman en Moore die beide ontzettend onsympathieke mensen spelen, maar Charles Melton is het indrukwekkendst als 36 jarige die nooit echt volwassen heeft kunnen worden. Doordat een echte resolutie of twist ontbreekt is het einde misschien onbevredigend maar ik denk dat bij een herkijk de film alleen maar sterker wordt.
IH88
- 8867 berichten
- 3105 stemmen
20 december 2023, 10:18 uur
Op heel veel gebieden een superieure film (acteerwerk, regie, score!), maar het verhaal liet me volkomen koud. Portman en Moore zijn geweldige actrices, maar dat ik me nog het meeste kon identificeren met het personage gespeeld door Charles Melton zegt genoeg. Mensen die in de industrie werken zullen dit een geweldige film vinden, maar dit was voor mij toch wel een kleine teleurstelling.
Thomas83
- 3747 berichten
- 3389 stemmen
27 december 2023, 15:01 uur
Had niet gedacht dat dit zo'n indrukwekkende film zou zijn. Mijn verwachting was dat dit meer een film zou zijn die nog wel het bekijken waard zou zijn om de acteerprestaties, maar de personages zijn ook waanzinnig interessant en het is echt een film met een eigen gezicht. Die mix van heel ongemakkelijk drama en humor werkt verrassend goed. Elementen zoals die veel te dramatische pianomuziek en zooms af en toe zijn een fraai staaltje camp.
Portman en vooral Moore zijn altijd een groot plezier om te zien spelen, maar gaandeweg de film begint de voor mij onbekende Melton meer en meer de show te stelen, vooral met zijn heel overtuigende lichaamstaal. Je gaat je haast schuldig voelen dat je eerder in de film vaak zo hebt gelachen om het overdreven smeuïg gebrachte drama. Het hamert de boodschap erin dat er achter pulperige tabloidverhalen een hoop menselijk leed schuil kan gaan.
james_cameron
- 6104 berichten
- 9187 stemmen
7 januari, 14:06 uur
Onduidelijk, rommelig uitgewerkt drama over een in het verleden breed in de media uitgemeten relatie tussen een 36-jarige vrouw (Julianne Moore) en een 14-jarige jongen (Charles Melton), waar in het heden een film over gemaakt wordt met in de hoofdrol een beroemde actrice (Natalie Portman). Vage symboliek te over en de dik aangezette mysterieuze muziek suggereert heel wat spannende toestanden, maar uiteindelijk is het hoofdkrabben en schouderophalen. Ik zal de boodschap wel gemist hebben. Moore en Portman zijn altijd leuk om naar te kijken, maar afgezien daarvan is dit doorbijten.
Pecore
- 920 berichten
- 1667 stemmen
8 januari, 22:18 uur
Vooral tussen de regels door een sterke film, welke niet zozeer gaat over het vreemde gezin, maar veel meer over de actrice, en dan specifiek haar perversiteit, haar voyeurisme. En daarmee indirect over de kijker (of luisteraar of lezer)? De vraag bepaalt het aanbod...
Verder erg fraai en sfeervol gemaakt, inderdaad lekker camp. Vooral die veel te dik aangezette soundtrack.
Ste*
- 1971 berichten
- 1295 stemmen
11 januari, 23:01 uur
Een film die lang mysterieus blijft in waar het heen gaat, of waar het precies op focust. Daardoor blijft het op zich tot het einde toe spannend, maar voelt het soms ook wat verwarrend aan.
Het is wat rommelig dat we zowel dingen zien vanuit het oogpunt van Elizabeth de actrice, als vanuit de kant van Joe die in de relatie zit met Gracie. Ook Gracie zelf blijft, hoewel er tipjes van de sluier worden opgelicht, best wel een mysterieuze vrouw waar je meer van wil weten. Dat ze een paar keer huilt om de kleinste dingen zegt wel iets over haar psychische gesteldheid en mentale ontwikkeling, en je krijgt ook de indruk dat ze Joe behandelt en controleert als een soort kind, maar echt expliciet wordt dat allemaal nooit en als kijker moet je vooral zelf maar invullen in wat voor soort dynamiek zich dit allemaal afspeelt.
Ook wat Elizabeth precies denkt over alles wordt nooit echt heel duidelijk. Het lijkt alsof ze het seksuele aspect wel interessant vindt, meer dan alleen voor haar eigen rol, ook omdat de film daar nogal op focust, (wat ze vertelt in de klas, de scène die ze alvast oefent in de pet shop, het leek zelfs alsof ze aan het masturberen was tijdens het oefenen van die monoloog, maar wellicht heb ik dat er zelf van gemaakt) maar ook dat blijft redelijk vaag en voer voor verder nadenken, net als eigenlijk de hele film.
Wat het einde betreft, ik neem aan dat het vrijlaten van de vlinder een metafoor was voor zijn eigen vrijlating, en dat hij, nu zijn kinderen hun highschool diploma hebben hij Gracie kan verlaten.
De visuele stijl is zomers en dromerig maar heeft ergens ook een beetje iets suffigs ouderwets. Alsof je een film uit 1996 zit te kijken. Dat is wellicht de camp waar anderen het over hebben, maar vraag me af waarom daarvoor gekozen zou zijn.
Aparte film.
3,5*
N00dles
- 560 berichten
- 2247 stemmen
14 januari, 00:01 uur
May December is losjes gebaseerd op het schandaal van pedolerares Mary-Kay die een relatie begon met de toen 12-jarige Vili, waarbij hij op jonge leeftijd kinderen met haar kreeg.
Ik kende dit schandaal niet heel goed en ik had vrijwel geen idee hoe de film zou zijn.
De film heeft in ieder geval een verrassende invalshoek, waarin fictieve actrice Elizabeth (Natalie Portman) voor een filmproductie bij Gracie en Joe langs gaat om hun leven en Gracie zelf te researchen, en zo betrokken raakt in hun leven.
May December heeft een aantal interessante lagen: zo is er natuurlijk de bizarre relatie an sich tussen de oudere Gracie en Joe, de labiele huilbuien van Gracie om triviale zaken, haar dominante rol in het huishouden, de interactie met hun kinderen waarbij Joe (met al zijn gebrek aan levenservaring) een vrij passieve vaderrol lijkt te hebben, maar ook een spanning die speelt tussen Elizabeth en Joe. Elizabeth's aantrekkingskracht richting hem schuurt vreemd genoeg nog wel het meeste in de film; wat een professionele research zou moeten zijn, wordt zo langzamerhand een morbide fascinatie. Ook al zijn Elizabeth en Joe ongeveer dezelfde leeftijd, met de wetenschap van het seksueel misbruik, voelen de avances en uiteindelijk seks als ongemakkelijk en ongepast en haast op zichzelf een vorm van seksueel en emotioneel misbruik.
Hoe dan ook, een aparte film. Wel props voor de perfomances van Julianne Moore, Natalie Portman en Charles Melton.
3.5*
Collins
- 6352 berichten
- 3794 stemmen
20 januari, 21:56 uur
Twintig jaar geleden werd lerares Gracie Atherton-Yoo (Julianne Moore) met een leerling betrapt. Een schandaal. Twintig jaar later is het schandaal grotendeels vergeten. Gracie is intussen met de leerling getrouwd, heeft kinderen met hem en leidt een onbezorgd en rijk leven. Als een film gepland staat over het gebeuren en de actrice die Gracie zal spelen haar in de voorbereidingsfase bezoekt, worden oude wonden opengereten en ontstaat turbulentie in het onbezorgde leven van Gracie en haar man.
Het verhaal cirkelt voornamelijk om de twee belangrijkste vrouwen in de film zijnde Gracie en Elizabetrh Berry, de actrice die door Nathalie Portman wordt gespeeld. Gracie is een onvoorspelbare vrouw. Beetje duister ook. Elizabeth observeert haar en transformeert geleidelijk in het personage dat ze gaat spelen. Dat gaat ver. Ook de jonge man van Gracie transformeert er lustig op los. En ook Gracie laat zich steeds meer van een andere kant zien. Het zijn uitnodigingen voor diepzinnige psychoanalytische studies, zou je zeggen.
Regisseur Todd Haynes besluit het anders te doen. Hij houdt het oppervlakkig. Zowel in de dialogen als in de beelden. Zo passeren veel beelden van vlinders. Hoe verrassend. Hoe monotoon. May December is dan ook een monotone film. Behalve met beelden van vlinders wordt de kijker tot vervelens toe geconfronteerd met beelden waarbij de camera op mensen inzoomt en van mensen wegzoomt. Vooral als je erop gaat letten is dit trucje een vermoeiende beleving. Met het muzikale behang is het al niet veel beter gesteld. Steeds weer herhaalt zich hetzelfde opwekkende melodietje dat op gepaste momenten weerklinkt.
Al die monotonie bewerkstelligt dat de film totaal geen spanningsveld bezit. Er is amper sprake van een ontwikkeling. Niet in het verhaal. Niet in de personages. Potentieel materiaal genoeg voor spannende verwikkelingen, maar daar is Haynes niet van gediend. Hij houdt blijkbaar van potentie. Niet van beweging.
May December is zo’n film waarvan je bij het inzetten van de endcredits een beetje blij wordt, omdat je dan niets meer met het verhaal en met de personages te maken hebt.
macrobody
- 2232 berichten
- 1850 stemmen
21 januari, 11:54 uur
Tja, als twee mensen seks willen hebben moeten ze dat lekker zelf weten, maar blijkbaar zijn er altijd mensen met geen eigen leven dus moeten ze zich met anderen bemoeien. En dan heb je nog een zooitje mensen die mogen blijkbaar willekeurig regels opschrijven vanaf welke leeftijd zij vinden dat het wel mag. Maar ja, had je een samenleving waar iedereen gewoon deed wat ie zelf wilde zonder een ander daar mee lastig te vallen dan hadden we geen film gehad. Acteerwerk prima in orde en zeker kijken voor het activeren van het brein en jezelf de vraag te stellen wat zou ik doen in zo'n situatie.
macrobody
- 2232 berichten
- 1850 stemmen
22 januari, 04:53 uur
macrobody schreef:
Tja, als twee mensen seks willen hebben moeten ze dat lekker zelf weten, maar blijkbaar zijn er altijd mensen met geen eigen leven dus moeten ze zich met anderen bemoeien. En dan heb je nog een zooitje mensen die mogen blijkbaar willekeurig regels opschrijven vanaf welke leeftijd zij vinden dat het wel mag. Maar ja, had je een samenleving waar iedereen gewoon deed wat ie zelf wilde zonder een ander daar mee lastig te vallen dan hadden we geen film gehad. Acteerwerk prima in orde en zeker kijken voor het activeren van het brein en jezelf de vraag te stellen wat zou ik doen in zo'n situatie.
Voor de verduidelijking: ik ben in het algemeen (99,99% van de gevallen) geen voorstander van seks tussen minderjarigen en meerderjarigen (wat sommigen denken te lezen), laat dat duidelijk zijn, maar ik ben ook zeker geen voorstander van wat er gebeurd in het specifieke geval in deze film welke losjes is gebaseerd op het leven van Mary Kay Letourneau. In plaats van hulp te bieden en duidelijk te maken dat het geen gezonde relatie is wordt ze de bak in gegooid (wat sommigen zullen zien als 'hulp') waar ze haar eerste kind moet baren. Vervolgens (in het geval van Mary Kay) komt ze snel vrij maar hoe hou je 'onbegrensde liefde' tegen aldus Mary Kay, niet dus. Ze wordt weer opgepakt en baart ook haar tweede kind in de gevangenis. Daar zit ze voor een jaar of zes en dan is iedereen ondertussen volwassen en trouwen de twee en na 14 jaar scheiden ze. Dan denk ik was al die ophef nou nodig in dit geval? Hadden we niet beter die tijd kunnen spenderen aan het opsporen van 'echte' zedendelicten?
Mocht je de behoefte hebben voor verdere off-topic discussie: er is zoiets als prive bericht.
WB
- 1484 berichten
- 2432 stemmen
24 januari, 13:08 uur
Deze twee actrices horen in de top van Hollywood. Neem daarbij de mannelijke hoofdrol van Melton, die als naïeveling langzaam een en ander begint te beseffen en dit geweldig neerzet, en je hebt een goed staaltje hoofdrollen in deze productie. De film zelf probeert op momenten door de zeer aanwezige muziek een thrillersfeer te creëren, waar ik dan weer vaak mijn vraagtekens bij had; waarom is hier voor gekozen...?
Het verhaal heeft niet veel om het lijf, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door het spel van de acteurs, die de inhoud van het verhaal vormgeven en eigen maken.
Fisico (moderator films)
- 8637 berichten
- 4837 stemmen
2 februari, 21:37 uur
De synopsis is wel duidelijk, maar ik had het niet meteen door. De aanpak van de film is bij deze verfrissend en men geeft een minimale terugblik op het verleden. De focus wordt gelegd op het leven van Gracie en Joe vandaag de dag. Joe is intussen 36 en heeft dus kinderen die naar het hoger onderwijs gaan. Natalie Portman (Elizabeth) observeert het gezin ter voorbereiding om een film erover te maken.
Sowieso een gevoelig onderwerp. Pedofilie is uiteraard verwerpelijk. Het maakt het echter lastig wanneer er echt sprake is van liefde. En dan nog. Ik heb momenteel zelf een 13-jarige zoon. Het lijkt zo surreëel. Dat er wel degelijk liefde was, wordt bevestigd door de huidige relatie van de twee al is het heden natuurlijk geen excuus voor het verleden. Moeilijk.
Soit, ik ergerde me vooral aan de erg irritante aanwezige pianomuziek. Het maakt de film opgeklopt en sensationeel. Dat betert er niet op met die one night stand met die Elizabeth. Geen idee waarvoor dat nodig was. Matige film.
filmfan0511
- 981 berichten
- 1014 stemmen
3 februari, 15:13 uur
Moeilijk te beoordelen film. Langs de ene kant levert iedereen erg sterk spel - Portman misschien nog het minst van al, vooral Julianne Moore en Charles Melton vond ik indrukwekkend, apart maar vooral ook in samenspel - en de premisse van het verhaal is heel boeiend. Maar langs de andere kant had ik van de uitwerking een stuk meer verwacht. Iets meer buiten de lijntjes misschien. Het was nu vooral een vrij conventionele, maar toch akelige, weergave van hoe de machtsverhouding in zo'n soort relatie volledig overhelt naar één persoon, bewust of onbewust. In veel scènes behandelt Gracie Joe alsof ze zijn moeder is. Het geeft een heel akelig randje aan de film, nog losstaande van het hele pedofilie-verleden. Het moment richting het einde waarin Joe probeert aan te kaarten dat hij destijds niet oud genoeg was om dit soort keuzes te maken en de reactie van Gracie daarop, vond ik ijzingwekkend sterk en schrijnend. Wat zet Moore een ontzettend fragiel, onberekenbaar en delusional figuur neer. Er zitten nog zo'n psychologische momenten in de film, de ene wat subtieler dan de andere, maar dat stuk vond ik zeker geslaagd.
Maar Portman's personage zit ook in de film, en met die kant van het verhaal had ik minder. De kritiek op de schijnheilige, verwaande en in principe even delusional acteer- en celebritycultuur is op zich snijdend en interessant, maar écht diep gaat regisseur Todd Haynes hier niet in. En écht boeiend zijn Portman's scènes niet. Waarin ze in het archief de seks tussen Gracie en Joe zit te simuleren, of op het einde die onenightstand; je snapt wel wat Haynes ermee wilt zeggen (acteurs gaan in de naam van kunst te ver in het proberen portretteren van problematische figuren), althans, dat is wat ik eruit haalde, maar haar personage hangt er vaak wat onhandig bij naar mijn gevoel.
Qua beeld een heel mooie film trouwens, en de af en toe heel luide noten vond ik nog wel iets hebben. Eerder een artistiek interessantdoenerij-dingetje, 'ironisch sensationeel'. In een film als deze niet helemaal misplaatst. Maar ik had er uiteindelijk 'meer' van verwacht. 3*.
blurp194
- 4602 berichten
- 3641 stemmen
9 februari, 15:15 uur
Een actrice verliest zichzelf in haar method-acting voorbereiding op een rol in een film die alleen maar een nog groter drama kan zijn dan deze al. Sowieso, ik heb het al vaker gezegd, er zijn veel te veel films waarin de filmindustrie aan het navelstaren is zonder dat daar nou echt iets interessants uit komt, en dit is daar ook maar weer een fraai voorbeeld van. Een zwaktebod als concept, en dan vervolgens nog zwak uitgewerkt ook.
Ook visueel is de film nogal onaantrekkelijk, de acteurs lopen er flets bij en van de omgeving en locaties wordt maar nauwelijks gebruik gemaakt. Hetzelfde met de soundtrack, flets en saai. Jammer, met deze cast had ik toch op iets meer gerekend.
kappeuter (crew films)
- 73221 berichten
- 5826 stemmen
16 februari, 14:33 uur
Wat een vreselijke film.
Ik vind het anti-cinema. Totaal geen passie of filmliefde in te bespeuren. Je zit eigenlijk naar een zeer statische soap te kijken waarin de camera amper beweegt. Het scenario is ook heel statisch en kent amper diepgang.
De vrouwenhoofdrollen spreken me niet aan. Het zijn geen personages van vlees en bloed. Ze komen nep over.
Die jonge partner van Moore vind ik nogal een rare kneus en hij manifesteert zich ook nauwelijks als vader. Alsof hij nog een kind is. Dat is denk ik wel het treurige verhaal dat de film vertellen wil.
mjk87 (moderator films)
- 13413 berichten
- 3972 stemmen
20 februari, 14:05 uur
Wel oké en bijzonder genoeg dat de balans ook behoorlijk positief uitslaat in de score. Qua gevoel deed het denken aan een 80s-thriller, met die muziek en vooral het vele gebruik van de zoomfunctie. Een goede manier om een verhaal te vertellen middels een actrice die iemand moet gaan naspelen en op onderzoek uitgaat. Vooral Portman is fantastisch in haar rol, Moore neigt iets te veel naar het theatrale soms en geloofde ik niet altijd. Haar jonge manlief werd wat kleurloos ingevuld. Verder wel een fijne sfeer, boeiende inhoud en een redelijk tempo. Er zitten enkele stukjes in die gingen slepen maar ik heb me niet verveeld. Er komt niet echt een conclusie maar dat vond ik in dit geval wel prettig en passend. 3,5*.
scorsese
- 11914 berichten
- 10272 stemmen
21 februari, 10:40 uur
Uitstekende film over een actrice die onderzoek doet naar een rol die ze binnenkort gaat spelen. Twee boeiende personages. Goed gecast en Natalie Portman weet de beste rol neer te zetten. Redelijk meta hier en daar (ook al lijkt de focus daar zeker niet op te liggen). Alhoewel ik de toon van de film niet als melodramatisch zou omschrijven, past de melodramatische muziek wel goed binnen het geheel.
Flavio
- 4548 berichten
- 4827 stemmen
5 mei, 13:23 uur
Vond deze May December toch wel verrassend goed, doet niet veel onder voor ander werk van Haynes. Maar ik moet met name Carol nog eens terugzien. De drie hoofdrolspelers zijn alledrie uitstekend, alledrie ook met een heel ander soort rol: Moore als manipulatieve, emotioneel verknipte verleidster, Portman als de actrice zonder scrupules, en Melton als een 'manchild' die overvleugeld wordt door zijn kinderen. Vooral de scenes met Melton zijn schrijnend. Haynes maakt er een duistere en gelaagde film van die tot het einde blijft boeien, de wat opzichtige symboliek met die vlinders is hem vergeven.
Vorige 1Volgende
